کانیبالیسم چیست؟ + [ راه های پیشگیری و درمان بیماری کانیبالیسم ]

در پرورش طیور باید به سلامتی و مراقبت از آن ها بیش از هر چیز دیگری توجه کنیم. ابتلای طیور به انواع بیماری های می تواند خسارت های شدید و غیر قابل جبرانی را به بار بیاورد. امروز می خواهیم شما را با یکی از بیماری های رایج در بین طیور آشنا کنیم. بیماری کانیبالیسم یا همخواری از رایج ترین بیماری ها بین طیور اللخصوص مرغ های تخم گذار می باشد. در این نوع بیماری پرنده ها شروع به خوردن خود و یکدیگر می کنند. برای اطلاعات بیشتر در این باره با پراور صنعت همراه باشید. در این مطلب از سایت پراور صنعت شما را با کانیبالیسم، علائم آن، راه های پیشگیری و درمان کانیبالیسم مرغ مورد بررسی قرار می گیرد. مطالعه این مطلب به 7 دقیقه زمان نیاز دارد.

کانیبالیسم چیست؟

پرنده ای که به بیماری کانیبالیسم گرفتار شده باشد، شروع به نوک زدن خود یا نوک زدن دیگر پرنده ها می کند. در صورت کنترل نشدن بیماری کانیبالیسم منجر به خسارت وحشتناکی برای گله خواهد شد به شکلی که می تواند منجر به مرگ بخش عمده ای از گله شود. شاید برایتان جالب باشد که در بیماری کانیبالیسم پرنده ها به کدام قسمت ها نوک خواهند زد؟ در ادامه به این قسمت ها اشاره خواهیم کرد.

بیشتر بخوانید: بیماری های رایج در مرغ را بیشتر بشناسید

در بیماری کانیبالیسم پرنده ها به کدام قسمت ها نوک خواهند زد؟

پرنده ها زمانی که به کانیبالیسم دچار می شوند، قسمت ها مختلف بدن خود را نوک میزنند. در ادامه با این نقاط آشنا خواهید شد.

نوک زدن به انگشت و ناخن ها

این مورد بیشتر در جوجه ها مشاهده می شود. اگر ظرف دانخوری جوجه ها به شکلی باشد که به آن دسترسی نداشته باشند جوجه ها شروع به نوک زدن پاهای خود یا دیگر پرندگان می کنند. این بیماری کانیبالیسم را اکثرا در جوجه ها می توانید مشاهده کنید.

خوردن پر

یکی از نشانه هایی که می توانید به بیماری کانیبالیسم پی ببرید، خوردن پر در بین پرندگان می باشد. کمبود مواد معدنی مانند روی در پرندگان باعث می شود به خوردن پر های یکدیگر روی بیاورند. اما کمبود مواد معدنی تنها دلیل بروز این نشانه از بیماری کانیبالیسم نمی باشد. یک سری انگل های خارجی در بین پر های پرندگان وجود دارد که پرنده را وادار به خارش بال های خود می کند. با تکرار این کار پرهای پرنده زخمی می شود و راه بیماری کانیبالیسم تا حد زیادی باز می شود.

نوک زدن به مقعد

این دلیل بروز بیماری کانیبالیسم در مرغ های تخمگذار رایج است. هنگام تخم گذاری در برخی موارد مرغ ها تخم های درشت یا به اصطلاح دو زرده تولید می کنند. برای خروج تخم از لوله دیواره لوله آسیب می بیند و باعث خونریزی آن ناحیه می شود. نتیجه این کار به نابودی سیستم تخمگذاری مرغ منجر می شود.

نوک زدن به سر و گردن

اغلبی اوقاتی که پرندگان با یکدیگر درگیر میشوند، ضربه هایی را به سمت سر و تاج وارد می کنند. ضربه های ناشی از نوک زدن به خونریزی منجر می شود. همین خونریزی جزئی باعث تحریک پرندگانی که در معرض بیماری کانیبالیسم قرار دارند، خواهد شد. کوچکترین خونریزی در بدن پرنده باعث می شود پرنده هایی که به بیماری کانیبالیسم دچار هستند به آن حمله ور شوند و آن پرنده را به کلی نابود کنند.

این چند مورد ذکر شده برخی از نشانه های بیماری کانیبالیسم بود. با بروز هر کدام از این رفتار های ذکر شده، باید مرغ گرفتار را از گله خارج کرده و به تنهایی قرنطینه اش کنید. اگر شما این پرنده گرفتار به بیماری کانیبالیسم را به حال خود رها کند می تواند آسیب های جدی مثل نابودی تمام گله را ملاحظه کنید.

بیشتر بخوانید: عوامل موثر بر استرس در مرغ ها و راه های مقابله با آن

راه های پیشگیری و درمان کانیبالیسم مرغ

با آشنایی که با بیماری کانیبالیسم پیدا کردید، دانستید که این بیماری یکی از خطرناک ترین بیماری های موجود در طیور می باشد. پس بهتر است از بروز همچین بیماری جلوگیری شود زیرا در صورت مبتلا شدن پرندگان خسارت شدیدی به کسب و کار شما وارد خواهد شد.

بیماری کانیبالیسم درمان دارویی ندارد. پس باید با نظارت درست بر روی طیور از عوامل ایجاد این بیماری جلوگیری کنیم. حال می خواهیم در مورد تعدادی از راهکار های پیشگیری از بیماری کانیبالیسم برای شما صحبت کنیم.

1 . نور محیط باید بسیار کنترل شده باشد. میزان روشنایی محیط زندگی پرندگان را اندکی کم کنید.

2 . پرندگان را با خوراکی های ریز سرگرم کنید تا فکر درگیری و نزاع با یکدیگر را نداشته باشند.

3 . در محل نگهداری پرندگان نور قرمز به کار ببرید زیرا نور قرمز باعث آرامتر شدن پرندگان خواهد شد. از طرفی نور قرمز کار پرندگان را برای تشخیص خون تا حدی غیر ممکن خواهد کرد.

4 . برای زندگی پرندگان محل های باز و گسترده تری را انتخاب کنید. هر چه حیوانات به یکدیگر نزدیک تر باشند درگیری بیشتری بینشان پیش خواهد آمد. فضای باز باعث سرگرمی آن ها می شود.

5 . با مشاهده پرنده زخمی فورا آن را از گله جدا کنید. این کار زنجیره انتشار بیماری را قطع خواهد کرد.

6 . برای درمان یا پیشگیری بیماری کانیبالیسم مقداری نمک به غذای پرندگان اضافه کنید. توجه کنید که نمک نباید در آب اضافه شود.

7 . قرار دادن دان خوری و آب خوری های کثیر می تواند از درگیر شدن جوجه ها جلوگیری کند. توجه کنید که برای جوجه ها باید دان خوری ها در ارتفاع مناسب قرار داده شوند. در غیر این صورت آن ها به خوردن بدن و پاهای خود روی می آورند.

8 . از یک فرد متخصص و با تجربه برای نوک چینی استفاده کنید. نوک چینی از مهم ترین راهکار های پیشگیری از بیماری کانیبالیسم است.

9 . به کمک سم پاشی های مخصوص انگل های پوستی را درمان کنید و اجازه ندهید این انگل ها شد کند. برای اینکه خارج بین پر های پرنده را رفع کنید می توانید آن ها را با آنتی بیوتیک ها اسپری کنید.

10 . هرچه مواد غذایی طیور پروتئین دار تر باشد کمتر به بیماری کانیبالیسم گرفتار خواهند شد. برای اینکه خطر ابتلا به بیماری همخواری کم شود به جیره غذایی پرندگان مواد معدنی و انواع ویتامین ها را اضافه کنید.

این 10 نکته ذکر شده برخی از راهکار های پیشگیری و درمان بیماری کانیبالیسم بود.

خوردن گوشت پرنده مبتلا به کانیبالیسم

قطعا این سوال در ذهن شما پیش می آید که خوردن گوشت پرنده ای که به بیماری کانیبالیسم دچار شده چه حکمی دارد؟ باید بدانید که کانیبالیسم یک نوع عارضه است و سمی در بدن پرنده ایجاد نمی کند تا آن را غیر قابل خوردن کند. پس مصرف گوشت پرنده ای که به کانیبالیسم دچار شده مانعی ندارد. البته به شرط اینکه هنگام مصرف به خوبی پخته شود.

شما برای ما از کانیبالیسم بنویسید

در این مطلب از سایت پراور صنعت شما را با کانیبالیسم، علائم آن، راه های پیشگیری و درمان کانیبالیسم مرغ آشنا کردیم. چنانچه در این زمینه دارای تجربه هستید، آن را از طریق قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید. جزییات شما برای شناخت و مبارزه با کانیبالیسم می تواند برای بسیاری از مخاطبین ما مفید باشد. همچنین می توانید سوالات ذهنی خود درباره کانیبالیسم را از پشتیبانان سایت ما بپرسید تا انها در اسرع وقت به انها جواب بدهند. امیدواریم از این مطلب سایت پراور به بهترین شکل استفاده کرده باشید.

سوالات متداول